Zielsliefde

Die kus… Die connectie… Die was er…!
Opeens is het je helder wat "het" is maar wat nu?

Als je mijn pagina volgt dan weet je denk ik wel waar ik het over heb. Die verbinding die dieper gaat dan wat je tot nu toe ooit ervaren hebt.
Die verbinding heeft jou waarschijnlijk aan het wankelen gebracht. Je bent op internet gaan speuren. WTF is dit wat je voelt? Dit kan toch niet?! Hoe kun je nu zoveel voor iemand voelen terwijl je in een relatie zit / van iemand anders houdt...?!

Misschien ben je getrouwd (geweest), heb je een relatie of hang je er een beetje tussen in op dit moment. Er zijn misschien kinderen.

Veel relaties beginnen romantisch. Je ontmoet iemand, bam er zijn vlinders. Liefde op het eerste gezicht. Of de ander persoon is jouw redder in nood en trekt jou uit een shit situatie. Eeuwig dankbaar ben je die ander hiervoor. Of je nu die vlinders voelt of die dankbaarheid, het voelt als liefde. Misschien heb je er altijd al van gedroomd om in zo’n prachtige jurk voor het altaar te staan, of als man zijnde wilde je gewoon iemand “je vrouw” kunnen noemen.

Misschien ben je niet getrouwd maar je bent wel aan een toekomst samen begonnen. Een huis kopen, misschien een kind of kinderen gekregen.

En het loopt allemaal lekker. Maar loopt het ook lekker als er moeilijke dingen op jullie pad komen? Kun jij jouw gevoelens uiten naar je partner? Ook al zijn die confronteren voor je partner? Durf je alles te zeggen? Je diepste verlangens en geheimen op tafel gooien? Word je boos en loop je weg als er iets wordt gezegd wat je niet aanstaat? Leg je elkaar het zwijgen op. Wordt er wel veel gezegd maar niet gepraat?  

Jullie zijn perfecte organisatoren. De zakelijke aspecten lopen geweldig.
Waarschijnlijk weet je door de loop der jaren wat je wel en niet tegen je partner kunt zeggen om de ander maar niet in het harnas te jagen. Om de gemoederen goed te houden. Maar is dat wat je echt wilt? Ben je dan wel jezelf als je dingen inslikt. Denk je praktisch (met je verstand) ipv met je gevoel?

Je denkt dat je gelukkig bent. En tot op een bepaalde hoogte ben je dat ook. Maar de littekens van het langs elkaar leven beginnen pijn te doen. De onderliggende wond wordt steeds meer opengetrokken. Langzaam, heel langzaam ontstaat dan die open wond en pleisters werken niet meer.
 
Je probeert er wel een pleister op te plakken. Tuurlijk, want zo snel geef je niet op toch! Het is toch liefde die er is…?! De pleister blijft even zitten, maar op een gegeven moment laat die ook weer los.
 
En dan… Dan kom je iemand tegen waar alles anders bij voelt. Je voelt een soort van thuiskomen. Er is een connectie vanaf dag 1. En dit voelt zo fijn. Zo fijn dat je er misschien zelfs bang van wordt. En het hoeft nog niet eens een fysieke connectie te zijn. Want zielsliefde gaat dieper, veel dieper.
Maar ook door deze persoon worden er dingen aangeraakt bij jou. Er worden jou dingen gespiegeld. Het zal mooi voelen, maar soms ook heel pijnlijk want je diepste angsten worden aangeraakt.

Ben je dan bereid om echt voor je eigen geluk en je groei te kiezen? Het zal niet altijd even makkelijk zijn, maar als je bereid bent om te luisteren naar de ander, om te leren met die ander, er voor elkaar zijn. Elkaar alles durven te zeggen!
Dan… dan kun je tot zo’n mooie verbinding komen die jezelf laat bloeien tot een nog mooier mens en die ook samen gaat groeien. Niet ieder een andere richting op, maar samen met elkaar verweven!
Niet meer vluchten, maar luisteren en samen groeien. Je hoeft je liefde dan niet meer te bezegelen met een dure ring of de woorden “tot de dood ons scheidt”. De liefde voel je gewoon stromen ook al ben je niet samen. Die connectie! Dat is zielsliefde

Iris
21-11-2016
14:11 uur