Verlangen - Lust - Verbinding

Afgelopen week heb ik visite gehad. Visite van een man. Hij loopt al een tijdje met mij mee op mijn reis. Hij weet mijn verhaal van mijn laatste relatie, hij heeft me in de periode erna aangehoord als mij iets dwars zat, hij kwam af en toe even een kijkje nemen. En hij is er dus nog steeds.

Ik heb hem leren kennen vlak na mijn relatie. Toen ik op zoek was naar “vervanging”. Als ik het zo schrijf klinkt het wel erg crue, maar meer kan ik er niet van maken. En ja, hij weet dit. We weten dit van elkaar. Alleen het “probleem” is dat hij een relatie heeft. Nu is dat eigenlijk geen probleem omdat wij elkaar niet hebben leren kennen om een relatie met elkaar te krijgen. We hebben elkaar leren kennen omdat we allebei op zoek waren naar meer spanning, afleiding en plezier. Ieder op zijn eigen manier.

En ja, we zijn ook verder gegaan dan alleen praten. En of ik daar een probleem mee heb omdat hij een relatie heeft?
Ik heb er op zich geen probleem mee, het is ieder zijn eigen keuze. Ik ben vrij om te gaan en te staan waar ik wil. En als het voor mij goed voelt, dan sta ik daar verder niet bij stil. Alleen ben ik aan het groeien, ik ben bezig met mijn reis. En ik merk dat ik hier verder niks meer mee kan. Althans, niet met het lichamelijke. Ik zou me kunnen geven, maar wat brengt mij dit? Een half uurtje plezier, een fijn gevoel. Ja, dat kan, maar verder zal me dit nooit iets brengen. Hier zou nooit meer uit komen. En omdat ik met mijn eigen stukje, mijn eigen reis bezig ben, vind ik dit niet meer iets wat bij mij past.
 
Daarom heb ik ook een tijdje de boot afgehouden. Ik hou sowieso heel veel de boot af met mannen. Appen is leuk, maar ik wil er niet altijd tijd voor maken. Afspreken is leuk, maar daar wil ik ook niet altijd meer tijd voor maken. Ik heb hier nog steeds niet alles zoals het moet. Ik wil dit toch echt eerst allemaal afgerond hebben. En of ik mezelf dan geen plezier meer gun? Zeker wel. Ik ga naar de sauna, ik onderneem dingen, ben nieuwe dingen aan het ontdekken, ik ga wandelen en fietsen, ik doe veel met Timmy en ik spreek ook af en toe af. Maar om iedere avond, urenlang te appen? Nee, die tijd heb ik gehad. Natuurlijk is het leuk, iedereen wil aandacht, maar ik wil zoveel op een dag . Ik moet werken, mama zijn, huisvrouw zijn en ook nog eens aan mezelf denken. En tijd kun je maken. Zeker weten, maar ik maak tijd voor dingen die mij ook verder brengen.
Maar we hadden elkaar al een tijdje niet gezien en het is toch wel leuk om even te kijken hoe het gaat. Dus we hadden afgesproken. Gewoon bij mij thuis en ik heb gewoon doorgewerkt. Tja, werk gaat voor hihi Nee, dat is voor ons ook verder geen probleem. Ik moet nu eenmaal mijn eigen bedrijfje draaiende houden en omdat we niet altijd kunnen afpreken (omdat hij in een relatie zit en ik een kleine heb). Dus we kletsen lekker tussen de bedrijven door. Alleen hadden we elkaar dus al even niet gezien en we zijn al verder gegaan dan alleen het kletsen… Er hangt altijd wel een spanning dan.
We waren een beetje aan het kletsen en opeens begint hij me te kussen. En ja, dat hadden we vaker gedaan maar ik blokkeerde. Het voelde niet meer fijn. Ik wil het vuurwerk, ik wil alles erop en eraan. En dit was het niet, dit zou het ook nooit kunnen worden. Waarom zou ik dan verder gaan? En waarom nu niet en toen wel? Hij kuste mij, ik merkte dat hij opgewonden werd. Heb ik hem nu valse hoop gegeven? Kan ik nu nog wel zeggen dat ik niet verder wil? JA! Tuurlijk kon ik dat. Geen idee, maar ik zei eerlijk dat het niks zou worden. En het voelde goed. En hij respecteerde mijn mening, mijn gevoel. En dat vind ik ook zo fijn aan hem. Dat doet die echt.
 
Maar ik zat nog vol verhalen. Ik zat vol en ik wilde het delen. Maar hoe zou hij erover denken? Ik had geen idee maar ik begon, Ik begon mijn verhaal dat als je vreemd gaat, dat je dan iets mist in je eigen relatie, maar dat dat gemis niet echt in je relatie zit maar in jezelf. Je gaat op zoek naar iets anders wat je eigenlijk bij jezelf moet zoeken. Je gaat op zoek naar spanning. En dat geeft voor even voldoening maar het zal nooit genoeg zijn omdat je het niet in jezelf zoekt. En hij gaf toe dat je dan iets bij jezelf mist. Dat hij dat ook heeft.
Ik ging door. Ik vertelde over mijn nieuwe blog site. Ik vertelde dat ik schreef over mijn relatie, over Timmy en over mijn tweelingziel. Ik vertelde en ik vertelde. Ik had geen idee hoe hij tegenover zulke dingen zou staan. Hoe hij over zulke dingen denkt. Ik vertelde hoe mijn tweelingziel zo’n impact heeft (gehad) op mijn leven het afgelopen half jaar. Ik vertelde over mijn gevoel, mijn verlangen. Ik vertelde hem alles aan 1 stuk door.
En weet je wat? Hij keek me niet aan alsof ik van een andere planeet kwam, hij gaf geen kinderlijk antwoord. Niks van dat. Hij begreep me juist heel goed. En we hadden het over zijn relatie en we hadden het over zijn misstappen, en we hadden het over zijn kinderen, en we hadden het over zijn ex. En weet je wat nog meer? Mijn hart begon steeds meer open te staan. Ik voelde een verbinding. En weet je wat nog meer? Ik vond dit veel gaver, veel mooier, veel dieper dan dat als we in bed waren beland. Soms ben ik bang dat mensen mij raar vinden als ik vertel over mijn tweelingziel. En nu vind ik dat niet erg want ik vind het heerlijk om erover te vertellen. Ik vind het heerlijk om mijn ervaringen te delen. Ik voel me hier goed bij en als iemand me daardoor gaat vermijden dan is dat hun verlies, niet het mijne. Maar het blijft natuurlijk wel spannend… Maar ik heb hem op een ander niveau leren kennen en het voelde goed. Hij heeft me verbaasd en ik hem.
Bedankt mooi mens. Bedankt voor je openheid, eerlijkheid en gezelschap. Tot de volgende keer

07-02-2016
00.12 uur