Ups en Downs

Up’s en Down’s. Zelf zit ik weer in een periode dat ik vaker in een storm verkeer dan dat ik rustig kan dobberen op het water en genieten van de rust.

Hoe komt het toch dat veel mensen zo’n rustig leventje kunnen hebben zonder af en toe kopje onder dreigen te gaan?
Soms lijkt het wel dat jij de enige bent die nog steeds hulpeloos aan het zwemmen bent naar die reddingsboei, maar dat de golven die boei blijven verplaatsen.

Toen ik in mijn laatste relatie zat had ik rust. Kon ik dobberen op het water. Maar als ik heel eerlijk kijk kon ik toen niet genieten van het uitzicht en de rust. Ik kon niet genieten van alles. Tuurlijk wel tot op een bepaalde hoogte. Maar we zaten niet samen op een bootje. Onze boten lagen eerst dicht bij elkaar, maar gaande weg de reis dreven we verder weg. En ook al was de zee rustig, ook al scheen het zonnetje… Toch gingen we ieder een andere kant op. Onbewust.

Je ligt lekker te dobberen op het water. Je sluit je ogen. Je droomt weg en als je je ogen open doet merk je pas hoever je van de kust bent weggedreven.
Het lukt dan niet meer om op eigen kracht terug te komen.

En nu ik echt alleen vaar zijn er woeste dagen. Dagen dat je dreigt te kapseizen. Dagen dat je boot onder water loopt en je met alle macht het water er weer uit probeert te gooien. Je vecht en je vecht.
En dan komt er ook weer een dag dat het rustig is. Dat de zon schijnt. En je merkt dat je deze keer wel kunt genieten. Je staat open voor alles. Iedereen die voorbij vaart begroet je. Iedereen zwaait. En je lacht en geniet. Je voelt!
 
En je durft je gevoelens er te laten zijn. Je durft jezelf te zijn.
De laatste tijd hoor je steeds meer dat mensen kopje onder dreigen te gaan. Stress. De vraag : “is dit nu het leven?”
Er achter komen dat je in een "verkeerde" relatie zit.
Eindelijk durven te kiezen voor jezelf
Die baan nu eens echt vaarwel zeggen want die past echt niet bij je.

Bij jezelf blijven. Daar gaat het om. Durf in dat bootje te stappen. Durf je ogen te sluiten en te kijken waar je terecht komt. Durf je los te maken van alles wat je eerst dacht dat echt was.
Durf je oude vertrouwde leventje vaarwel te zeggen. De reis over het water zal niet altijd even rustig verlopen. Je zult echt moeten roeien met de riemen die je hebt, maar de reis zal je ook zoveel inzicht geven. Zoveel eigenliefde.
 
De ene keer vaar je over de Maas en moet je af en toe wachten tot de sluizen open gaan en de andere keer vaar je op open zee en zit je in de zwaarste storm die er is. De reis is spannend, de reis is onzeker, de reis is een avontuur.

Ga jij het aan?

Iris
16-12-2016
23:01 uur