Mensen - Wat zal hun verhaal zijn - Deel 1

Ik zit bij Mc Donalds. Het is nog vrij rustig want het is nog vroeg. We zijn op de terugweg naar huis en hebben net een lekker lang weekend vakantie gevierd. En om het op een leuke manier af te sluiten voor Timmy zijn we dus bij “de Mac” gestopt. Oei, nu is dat woordje typ denk ik gelijk aan iemand. Dat was niet echt mijn bedoeling… Sorry, ik dwaal af…
 
We hebben eten besteld en mijn aandacht wordt getrokken door een aantrekkelijk man die schuin tegenover mij zit. Hij is mooi om te zien. Een beetje een rond gezicht, donkere haren, donkere ogen. Ja, wel het type man waar ik qua uiterlijk op zou vallen.
Hij zit aan tafel met 2 kleine meisjes en een oudere dame. Ik heb geen idee wat de situatie is, maar ik ga er vanzelfsprekend vanuit dat dit zoonlief is die samen met zijn dochters en zijn moeder een leuk dagje weg is geweest . Ik denk dat hij gescheiden is en ik denk zelfs dat dat nog niet zolang geleden is gebeurd.
De twee meisjes zitten tegenover elkaar en hij en de oudere vrouw zitten ook tegenover elkaar. Hij zit aan de buitenkant van de tafel. Aan het gangpad zal ik maar zeggen.
De twee meiden zijn druk tegen elkaar aan het praten. Ze vertellen ook tegen de oudere dame (ik neem dus aan dat dit de oma is), maar tegen (waarschijnlijk) hun papa wordt niks gezegd. Hij kijkt ook niet op of om naar de kinderen. Hij zit te eten. Kijk een beetje wazig uit zijn ogen. Hij kijkt “ver weg” en af en toe kijkt hij om zich heen. Heel soms gaat zijn blik richting de meiden en dan kijkt hij even op naar zijn moeder. Maar gauw is hij dan weer druk met eten. Hij lijkt niet echt geïnteresseerd in de meisjes. Ik krijg er niet zo’n fijn gevoel bij.
Zou hij zo meteen de meiden weer moeten afzetten bij zijn ex? Zou hij daardoor verdrietig zijn? Zou hij (nog) niet weten hoe hij hiermee om moet gaan? Of zou dit gewoon een verplicht dagje zijn. Heeft hij helemaal geen zin om zijn kinderen te zien? Misschien was hij liever met vrienden naar een evenement gegaan?
En omdat hij best mooi is om te zien blijft mijn blik naar hem afdwalen. En ondertussen vraag ik me dus af wat er in zijn hoofd rondspookt. Eigenlijk zou ik hem wakker willen schudden. Tegen hem schreeuwen: “Hey, daar zitten 2 hele mooie mini mensjes, die mini mensjes hebben er niet om gevraagd om gescheiden ouders te hebben, maar ik denk dat ze wel graag de aandacht van hun papa willen! Kijk naar ze! Praat met ze! Maak plezier met ze! Het maakt niet uit wat je doet, maar doe iets!”

Ik zei tegen mijn moeder: Dat is een aantrekkelijke  man, maar geen mooie man. Mijn moeder begreep er niks van. Ondertussen was ik aan het praten met Timmy, was ik al met hem naar de wc geweest (tuurlijk onder het eten), hadden we leuke gesprekjes gehad over de vakantie en waarom hij de cheeseburger niet lekker vond terwijl hij hem uitdrukkelijk had besteld.  Dat zijn verrassing na het eten open mocht en dat hij dan ook nog wel van de glijbaan zou mogen.
De papa was ondertussen opgestaan. Een minuut of tien later kwam hij terug met een paar zakken eten en een koffie. Oma zorgde voor de kinderen en ze gingen ook nog even naar buiten naar de glijbaan. En opeens zag ik een schittering in zijn ogen komen. Hij begon te lachen, hij haalde zijn telefoon uit zijn zak en maakte een foto van de meisjes.
Wij waren ondertussen ook buiten. Ik en mijn moeder zijn altijd heel vrolijk en uitbundig naar Timmy toe. Ik ren hem ook gewoon na de trap omhoog. Ja, ik speel graag met hem.
Maar de aantrekkelijke man bleef daarna als een zak aardappelen staan. De schittering in zijn ogen was weg. En hoe uitbundig ik eigenlijk ook deed, hij verbaasde zich er niet over, hij ergerde zich er zelfs niet over. Er was totaal geen interactie met hem en zijn moeder. Dat was voor de eerste keer dat ik echt keek naar iemand en dacht: “Ja, dat is nu iemand die op de automatische piloot leeft”.
Ze gingen weg. Er werd zo zachtjes gepraat dat ik nog niet eens hoorde dat iemand zei dat de meisje mee moesten. Ik was ondertussen weer druk met Timmy. Even daarna draaide ik me om. Ik keek naar de parkeerplaat en zag ze instappen. En toen wist ik dat ik gelijk had. Deze aantrekkelijke man stapte de auto in. Niet achter het stuur, nee op de bijrijdersplaats, hij werd door zijn moeder gereden. Voor mij een duidelijk antwoord dat hij op de automatische piloot leeft.
Mensen, ze zijn zo interessant om naar te kijken!
 
28 maart 2016 21:24 uur