-
Liefdesverdriet
Liefdesverdriet is niet mooi. Het is verdomme geen gedicht.
Het is ook niet wakker liggen tot 2 uur 's nachts en luisteren naar droevige liedjes.
Het is in huilen uitbarsten midden op straat.
Het is zijn naam overal zien waar je kijkt.
Het is je goed voelen voor een paar weken en opeens voel je zijn aanwezigheid weer. Zijn lippen op de jouwe, zijn handen om je middel en dan stik je in alle herinneringen en in het gemis van zijn aanwezigheid.
Het is wakker worden uit een droom waar hij weer terug komt bij jou.
Het is schreeuwen, huilen en happen naar lucht midden in de nacht, gewoon omdat je niet anders kan.
Dat is wat verdriet om de liefde met je kan doen.
Niemand geeft graag toe dat hij/zij zo'n verdriet heeft om iemand.
Nee, we moeten vooral sterk overkomen en genoeg zelfliefde hebben zodat we niet onderuit gaan als iemand ons verlaat.
Maar weet je... Soms weet iemand je zo te raken...
Soms kan iets niet waar je zo naar verlangt...
Soms laat je iemand binnen en moet je helaas weer afscheid nemen...
Soms mag je gewoon liefdesverdriet hebben want ook dat hoort bij het leven en ook hier leer je van!
Liefde is jezelf open stellen en als je je open stelt kun je gekwetst worden!
Liefde is jezelf open stellen en als je je open stelt kun je gekwetst worden!
11-11-2016
11:33 uur
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.