Ik laat je los ... Dank je wel

Is loslaten ook echt loslaten? Is loslaten je handen openen en iemand weg laten glijden? Kan dat zo makkelijk? Waarom hoor je steeds vaker dat mensen moeite hebben met iets of iemand loslaten? Als je echt alleen maar de handen niet meer hoeft vast te houden, dan is dat toch heel makkelijk?!

Maar loslaten heeft niks met iets fysieks te maken. Loslaten heeft te maken met energetische krachten. Ook wel het aantrekken en het afstoten tussen 2 mensen wat je vaak leest.
Je zit in een bepaalde situatie waarin je niet wilt zitten. Je hebt misschien de behoefte om iemand los te laten omdat het niet meer fijn voelt. Je wilt deze situatie of die persoon niet meer. Je weet je soms geen raad meer en dus wil je er voor weglopen, wegrennen en het liefst nooit meer zien of tegenkomen. Fysiek kan dat. Fysiek kun je iemands handen loslaten, maar energetisch blijf je met elkaar verbonden. Er blijft een spanningsveld.

Wanneer je voor iets weg wilt lopen, wanneer je iets niet meer wilt, dan wil je (nog) niet kijken naar het gevoel wat dit veroorzaakt. Doordat er dus een spanningsveld blijft bestaan, blijf je elkaar ook aantrekken en afstoten tot het gene wat je onder ogen mag komen is verwerkt. Als 2 mensen elkaar zo aantrekken en afstoten dan hebben ze elkaar iets te laten zien. Iets wat je bij jezelf nog niet hebt geaccepteerd.

Het is dus heel belangrijk om naar jezelf te kijken en te onderzoeken waar je aan mag werken. Doe je dit niet dan zal je elkaar blijven aantrekken en afstoten. Misschien lukt het uiteindelijk dan toch om fysiek afstand van elkaar te nemen, door de knoop door te hakken en je aandacht te richten op iets of iemand anders, maar de energetische aantrekkingskracht blijft. Het spanningsveld is niet weggenomen. Je zult uiteindelijk toch weer naar elkaar toegetrokken worden. Als het je wel lukt om de afstand te bewaren dan heb je grote kans dat je weer iemand anders tegenkomt die je precies hetzelfde laat ervaren tot je jezelf hebt geheeld.
Je kunt dus iemand loslaten als het spanningsveld weg is. De aantrekkingskracht zal verdwijnen als je bewust bent van het stuk in jezelf dat gezien mag worden. Je kunt ernaar kijken, het voelen en ervaren. Je er bewust van zijn en dan pas heb je de mogelijkheid om iemand los te laten.
 
Loslaten lukt dus echt niet door het alleen te willen. Je kunt niet zeggen: en nu laat ik je handen los en we zijn klaar met elkaar. Wel kun je onderzoeken wat dit spanningsveld veroorzaakt. Dit is een proces waardoor je groeit. Alleen is iedere groei pijnlijk. Zeker als het snel achter elkaar gaat. Misschien heb je als kind zijnde groeistuipen gehad. Het gaat dan opeens erg snel en dat doet pijn.
Maar zodra je de groei bewust hebt meegemaakt ben je weer bewuster en hierdoor ook gelukkiger.
 
Soms kan het ook zo zijn dat het niet je wens is om iemand los te laten maar dat een ander je los laat. Je bent uit elkaar gegroeid. Er is geen dynamiek meer, alles is uitgewerkt.
Of er is zeker nog heel veel dynamiek en aantrekkingskracht maar groei je juist als deze persoon niet meer in je leven is. Dit kun je niet willen. Je wilt niet losgelaten worden, je wilt juist bij die andere persoon zijn. Je kunt je hier heel erg tegen gaan verzetten. Je ego denkt dat je de ander nodig hebt. Je leegtes worden namelijk opgevuld door de ander en je ego roept angst op om verlaten te worden. Je kunt je dus vast gaan klampen aan iemand. Alleen als je vanuit je hart en ziel gaat voelen, weet je dat je alleen jezelf nodig hebt.

Dus al je iets of iemand er gewoon laat zijn. Als iemand je leven binnen stapt en ook weer verlaat. Als je hier geen strijd of weerstand voor voelt. Dan voel je je goed.
Als je je ertegen gaat verzetten, dan voel je juist strijd en onrust.
Ons hele leven lang zullen we mensen blijven aantrekken die ons iets kunnen leren. Die een tijd of tijdje meelopen om vervolgens weer van het toneel te verdwijnen als de les is geleerd. Zo kunnen we groeien en leren. En dat is juist mooi, zo is het leven.

Juist als je je gaat verzetten tegen het verschijnen en verdwijnen van mensen in je leven, juist dat maakt je ongelukkig.
De uitdaging is dus om alles er te laten zijn zoals het komt en zoals het gaat. Lukt dit niet dan mag je op onderzoek uit waarom dit je niet lukt. Ben je bewust van je verzet. Observeer en merk daarna dat de onrust en de weerstand verdwijnt.
De focus moet bij jezelf blijven. Dan blijft alleen liefde over. Zo kun je vanzelf iemand loslaten of het is juist een heel mooi begin van een relatie met liefde als beginpunt.
 
 
Iris
09-10-2016
23:02 uur