Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij Zie je mijn narcisjes? Sommige bladeren staan hoog en de andere liggen op de grond. Het is een mengelmoesje door elkaar en eigenlijk ziet het er niet meer uit. Vandaag vergelijk ik mij met mijn narcissen. Een wirwar aan emoties en gevoelens!
Deze site en pagina gaan over emoties en gevoel. Nou, hier komt weer een mooi stukje…

Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij.
Vroeger dacht ik altijd: Wat een k#t smoesje zeg. Lekker makkelijk.
Nu weet ik wel beter. Soms zegt iemand iets tegen je, soms doet iemand iets en dat roept een emotie bij je op. Je voelt je opeens verdrietig, boos, jaloers of vrolijk.
En dat komt dan echt niet door die andere persoon. Die andere persoon heeft waarschijnlijk nog niet eens in de gaten dat die opmerking of die reactie jou raakt! Alleen door de gevoelens van die opmerking, door het gevoel wat JIJ krijgt van die reactie, daardoor komt er bij jou iets naar boven. En soms komt dat hard binnen.
Net zoals vandaag bij mij alles heel hard binnen kwam.

Een tijdje terug heb ik een blog geschreven over: Alleen zijn, maar zeker niet eenzaam. En dat heb ik geschreven en dat meende ik. Ik vind het niet erg om dingen alleen te doen. Ik vind het zelfs prettig. En vaak doe ik spontane dingen. En die moet je meestal alleen doen, omdat andere mensen werken of afspraken hebben op het moment dat jij iets wilt doen. Maar vandaag kwam het toch heel hard binnen. Het voelde niet fijn. Het komt echt niet door de persoon die mij dit liet “zien en voelen”.  Ja, dat komt wel door haar omdat zij het berichtje stuurde, maar het komt dus echt door mij dat ik daardoor van streek raakte. Schijnbaar zit het toch dieper dan ik denk…

Ik stelde een simpele vraag: “zullen we vanavond even bellen?”  Ik kreeg als antwoord, nee dat kan niet want vanavond ga ik weg. Op dat moment dacht ik echt: “Wat leuk voor haar, ze heeft al zolang niet echt iets leuks buiten de deur gedaan zonder haar kleine man”. Ik was trots op haar en gunde het haar. Alleen 5 minuten erna kwamen de tranen. Ze kwamen echt uit mijn tenen.

Het enige waar ik aan kon denken was hoe het toch komt dat ik nu zo moeilijk vrienden maak. Dat ik mijn hele leven al zo weinig vrienden heb gehad. Waarom maak ik zo moeilijk vrienden en waarom is er nu nooit iemand die mij vraagt: Hey, zullen we wat leuks gaan doen?! Het voelt net alsof ik op de middelbare school zit. Iedereen zit op de bank en er moeten groepjes gemaakt worden. Iedereen wordt gekozen en ik blijf als laatste zitten. Niemand wil mij in het groepje. Ja, zo’n gevoel geeft me dat.

Zondag wordt het mooi weer. Ik zou wel iets leuks met iemand willen gaan doen, maar het ziet ernaar uit dat ik ook die dag alleen iets ga doen. En dan zie ik een leuk festival op FB voorbij komen. Vorig jaar ben ik daar ook alleen met mijn zoontje naar toe gegaan. Mijn ex had toen geen zin of zoiets en ik wilde er wel uit. Die dingen doe ik allemaal alleen en het is leuk om te doen, maar soms zou ik het ook fijn vinden als iemand mij eens vroeg om mee te gaan. Mijn opties zijn gewoon niet breed. En nu wordt ik dus met de neus op de feiten geduwd. Iris moet het alleen doen!

En waarom vinden mannen mij wel altijd interessant, waarom willen die  mij wel altijd leren kennen? Waarom maak ik wel goed contact met mannen, maar als ik dan alleen vriendschap wil dan lukt dat niet, De mannen willen altijd meer.

Misschien houdt mijn ego mij nu voor de gek door mij dit te laten voelen, want ik doe graag dingen alleen. Maar vandaag had ik het er echt heel moeilijk mee. Wat is het met mij waarom ik zo weinig vrienden heb? Stoot ik mensen onbewust af? Ik heb geen idee.

En nu niks vervelends over die vriendin he. Want dat zit goed. Maar ik voel dit nu eenmaal zo. Als zij andere plannen heeft, of niet kan, dan houdt het voor mij ook al snel op. Ik ga op onderzoek uit waardoor dit komt. Ik kan wel altijd sterk zijn en weten hoe het allemaal zit, maar ook ik zit in een proces en dan kom je jezelf soms gewoon tegen. En dat is niet altijd fijn, maar ik vlucht er niet voor!
Jaja dit weekend zonder Timmy wordt weer een weekend om emoties te gaan verwerken. Let’s take the ride!

1-4-2016 21:12 uur
 
  Iris     01-04-2016 21:14     Reacties ( 0 )
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.