Een dag met pijn

Vandaag is weer zo’n dag
Zo’n dag zonder lach

Zelfs de zon die zo lekker schijnt vandaag
kan me geen raad geven met elke vraag

De dag begint met zoveel plannen maar ik krijg niks gedaan
Uiteindelijk geef ik toe aan mijn verdriet en laat ik alles gaan

Ik laat alles los, ik laat alles stromen
En de tranen hoeven niet van ver te komen

Het is niet jij van nu, het is niet jij van vorig jaar
Het is ik en schijnbaar ben ik met mijn lessen nog niet klaar

Ik ga weer voelen waar komt dit verdriet vandaan
Ik ga weer zoeken wat heeft alles van de afgelopen tijd met mij gedaan

Zal het dan eens een keertje gewoon eens rustig blijven
Of moet ik alles voor mezelf nog beschrijven

Dus ik geef me vandaag dan maar over aan mijn gevoel
En eigenlijk is het niet eens meer zo’n hele boel

Het is alleen het weten en het niet kunnen laten gaan
Het doet gewoon fucking pijn, maar ik laat me niet neerslaan

Het voelen, het huilen, het zien wat het is
Dat is al een groot stuk verwerken, nu nog het gemis

En toch kom ik steeds dichter bij de echte kern
Veel dichterbij dan mensen die er niet tegen aangaan

Dus ook deze dag die mag er gewoon zijn
Die mag er zijn met al zijn verdriet en al zijn pijn