Alleen zijn

Eerst was ik vriendin van, huisvrouw, zelfstandige vrouw met een eigen bedrijf.
Daarna werd ik zelfs mama. Er was altijd iets te doen. Je deed ook altijd iets.
Je nam geen tijd voor jezelf. Ja, af en toe naar de kapper, heel soms een etentje of een bioscoopje.
En dat deed je dan altijd met iemand anders. Want ja, het moet ook gezellig zijn. Je moet toch ook tegen iemand kunnen praten.... Want wat ziet dat er gek uit. Iemand die alleen aan een tafeltje zit in een restaurant. Zou dat zo'n gek mens zijn dat ze geen vrienden heeft? Je hoort ze denken.
Dus nee, dat doe je niet. Dan maar gewoon doorwerken. Er is per slot van rekening toch altijd iets te doen!
En mocht er heel toevallig niks te doen zijn. Dan zoek je wel iets. Of je gaat "dom" televisie kijken.
Zolang je maar niet met jezelf echt alleen bent.

En dan valt alles in elkaar. Je bent alles nog. Je bent alles nog behalve de vriendin van...
Nu heb je nog maar 1 vriendin, en dat ben jezelf. Je hebt niemand meer waar je op terug kunt vallen.
Er zijn mensen met goede bedoelingen, die je verhaal weten, maar niet weten wat je emotioneel hebt meegemaakt.
En dan is er een kleine man die jou als je held ziet. Dus dat word je. Je wordt de held (zonder cape).
Je maakt beslissingen, je zet stappen.
Er is niemand meer en toch krijg je net dat beetje hulp dat je nodig hebt.

En dan komt de rust. Je bent al vaker alleen geweest. De kleine man is al een aantal weekenden naar papa gegaan.
Maar zoals gezegd is er altijd iets te doen. Je huis is nog niet af. Je werk is nooit klaar. En die stofzuiger.
Tja, het is nog steeds geen robotstofzuiger.

Maar dan. Dat ene weekend. Ja, er is genoeg te doen. Waarom zal dat anders zijn? Maar je doet het niet.
Er zijn stukjes die boven komen. Herinneringen, emoties, gevoelens. En dat ene stuk waar je zo mee worstelt!!!
En dat moet eruit. Niet vluchten in je werk. Niet wegrennen naar andere mensen. Niet vluchten.
Nee, het is tijd om zelf de dingen onder handen te nemen.
En dan ben je een weekend ECHT alleen. En daar groei je van!

Je doet waar je zin in hebt. Je hebt plezier (ja ook een avondje met iemand anders)
Maar ook alleen een café binnen stappen en genieten van een kop koffie. Ook alleen een flink stuk gaan fietsen en wandelen. En je "moet" nog zoveel. Maar nu even niet!
Het is een reis. En daar ben ik trots op. Trots dat ik die aan het maken ben!
En blij met de mensen die ik nu ken die weten wat het is en hoe het voelt!
En alleen zijn betekent dus niet eenzaam zijn! Alles behalve dat!

X