Akelig dichtbij

Akelig dichtbij, dat was je
Akelig dichtbij, ik deed mijn ogen dicht en ik zag je

Toch was je heel ver weg
Wat voel ik een hunkering als ik dat zeg

Even wisten we elkaar heel diep te raken
Even hadden we met niemand anders te maken

In vuur en vlam zonder elkaar lichamelijk te voelen
Dit kan niet zomaar even bekoelen

We hebben elkaar 1x ontmoet
Ik weet echt niet hoe dit stoppen moet

Iedere vezel in mijn lijf verlangt naar jou
Niet gisteren, niet morgen, maar nou

Jouw lippen die langzaam de mijne zullen vinden
Ik kan er echt geen doekjes meer om winden

Elkaar eens aankijken, diep in de ogen
Zonder iets te zeggen, onbewogen

Liggen zonder iets te hoeven zeggen
Gewoon een arm om elkaar heen leggen

Het smachten dat je handen mijn lichaam zullen strelen
Het smachten om alle gevoelige plekjes met je te delen

Ook ieder plekje van jouw lichaam wil ik ontdekken
Ik kan dit niet meer zo lang trekken

Zo diep met elkaar verbonden
Het zijn onze zielen die elkaar verslonden

Maar het verlangen doet pijn
Wij mogen niet bij elkaar zijn

Dus zet ik mijn gevoel weer aan de kant
En ik zeg: "Er is niks aan de hand"

Hoe lang houden wij dit vol
Hoe lang blijven wij nog in die onderdrukte rol

Het is toegeven of het is laten gaan
Wat het ook wordt, we moeten ons hier doorheen slaan

Iris
17-09-2016
22:02 uur