Achtbaan van emoties

Wanhopige woorden op mijn scherm
De onrust van jou voelt tot bij mij

Ik voel de pijn van jou tussen de woorden door
Ik voel het verdriet dat je hebt

Je voelt je schuldig
Je voelt je verward

Je wilt stoppen maar je kan het niet
De hunkering blijft

Tranen, niet zichtbaar voor mij
Tranen, zo voelbaar voor jou

Samen huilen maar elkaar niet kunnen troosten
Vechten tegen een afscheid dat geen afscheid is

Uiteindelijk weer samen
En langzaam nog intenser dan te voren

Al die woorden
Wat zou ik ze graag willen horen

Het verdriet van het afscheid is er niet meer
Nee, dat doen we niet meer keer op keer

Het verdriet van het willen en het er niet zijn
Dat is wat er nu is. Dat doet nu zo’n pijn

Om eerlijk te zijn kan ik niet meer stoppen
En jesus wat wil ik graag meer

Lang, heel lang hebben we ook dit tegengehouden
Maar een weg terug lijkt er niet meer

Ik verlang naar jou, jij verlangt naar mij
Is dit nog te stoppen en doen we elkaar pijn

Het verdriet van het afscheid, zo pijnlijk
Het verdriet van dit verlangen…

Ik weet niet wat beter is?!


Irizz
4-10-2016
23:00 UUR