Aanslag

Ik volg al een hele tijd geen nieuws meer. Steek ik dan mijn hoofd in het zand zoals ooit al eens iemand tegen mij zei? Tja, ik kan me wel overal druk om maken wat ik hoor en zie in de media, maar ik kan ook genieten van wat ik hoor en zie in mijn eigen leventje. Niet dat dat altijd rozengeur en maneschijn is natuurlijk, maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. Als ik me om alles druk zou moeten maken wat er in de wereld gebeurt, dan had een dag veel te weinig uren.

Bizar nieuws

Maar dan scrol je toch even door je tijdlijn op Facebook voor je echt aan de dag gaat beginnen. En dan zie je het. Bomaanslag op het vliegveld in Brussel. Jeetje, nog niet eens zover hier vandaan.
En het eerste wat door mijn hoofd flitst: Ik ben nog niet zo lang geleden met mijn zoontje naar Schiphol geweest. Lekker een dagje weg met de trein. Moet ik dat dan maar niet meer doen?
Wat als er…? Maar dat zet ik dan gelijk stop.

Ik vind het vreselijk dat dit gebeurt. Ik kan er met mijn verstand niet bij dat mensen tot zoiets in staat zijn. Maar dat snap ik ook niet van alle verminkingen met dieren, van al het zinloos geweld wat er hier gewoon in de straat gebeurt, dat mensen elkaar pijn kunnen doen.
En gelukkig hoef ik dat ook niet te begrijpen want dan was ik waarschijnlijk net zoals hun geweest.

Maar je staat dan toch weer even stil. Zoveel onschuldige levens, kinderen, ouders die weggerukt worden van hun kind. Je ziet je geliefde nooit meer. Misschien had je zelfs nog geen afscheid genomen van elkaar. Misschien was er eentje even koffie halen!
Waarom? Waarom doen mensen dit toch? Wat drijft hun tot deze waanzin?
En dit zijn dan dingen die nu hier gebeuren, in Europa. Maar wat gebeurd er daar allemaal met mensen wat wij niet eens weten?
 

Het geluk zit in een klein hoekje, maar de dood ook!

En dan besef ik me dat we allemaal dood gaan. Mensen kunnen terminaal ziek zijn. Die weten dan dat ze zullen sterven. Ze kunnen zich daarop voorbereiden. In hoeverre dat je dat dan kan natuurlijk. Je naasten kunnen je nog knuffelen, oude herinneringen ophalen. Gewoon nog genieten van je tijd hier.
En mensen worden ook plotseling uit ons leven gerukt. Opeens. Iemand kan een hartaanval krijgen en het niet overleven. Je kunt op de snelweg rijden en je moet afremmen omdat er een file is, maar de persoon achter jou was net even druk met iets anders en ziet de file niet…
Je bent een heerlijk middagje aan het fietsen en er vliegt een auto uit de bocht, om welke reden dan ook, en jij wordt overreden.
Het geluk zit in een klein hoekje, maar de dood ook!
 

Blijf alsjeblieft geloven!

En moeten we ons dan bang laten maken? Deze aanslagen zijn bewust. Ze zijn erop gericht om ons bang te maken, om mensen te vermoorden. De andere gebeurtenissen die ik beschreef zijn niet bewust gemaakt door de ander. Althans, daar ga je dan vanuit. Als iemand teveel heeft gedronken en hij verliest de macht over het stuur, dan is het iets anders dan als iemand een hartaanval krijgt terwijl hij auto aan het rijden is.
Maar bang laten maken? Nee!
Blijf alsjeblieft geloven in de liefde!  Liefde is zoveel krachtiger dan haat!
En blijf aljeblieft ook geloven in het leven! Het is maar net wat je ervan maakt!

22-03-2016
11:05 uur