ANGST laat je groeien (echt waar)

Iedereen is bang voor angst. Dat is lekker dubbel of niet?!
Maar angst zorgt er wel voor dat je kunt groeien, dat je jezelf kunt ontwikkelen.

Stel je ontmoet die ene… Die ene waar jij helemaal van ondersteboven bent. Degene die jou in vuur en vlam zet. Degene waar je uren mee kunt praten. Degene die je hand maar hoeft vast te pakken en jij zweeft 5 meter boven de grond… Stel, die heb je ontmoet.
Maar je wordt BANG! Bang dat het verleden zich zal herhalen, bang dat hij/zij net zo is als al die anderen, bang dat je toch weer met een lijmpotje al die stukjes van je hart moet gaan plakken. En bang, zo bang dat de lijm niet meer werkt. Dus je remt af om uiteindelijk te stoppen zodat je niks kan overkomen waar je zo bang voor bent.
Nu hoor ik je denken: Ik ben nu toch gestopt door de angst. Hoe kan angst me dan laten groeien?
Ja, de angst heeft gewonnen, maar je hebt wel het verlanger gevoeld. Je hart ging sneller kloppen bij de gedachten aan dat heerlijke gevoel. Dit wil je eigenlijk zo graag. Je verbinden met iemand anders en niet zomaar iemand. Die ene. Ja je weet het wel. Je weet de waarheid omdat je het voelt. Maar je verstand, de angst, hield je tegen.
Wat zit er achter die angst? Waarom heb je niet zoveel zelfvertrouwen? In dit geval is dat wat je met de angst kunt doen. Je kunt kijken waar de angst vandaan komt. En dat is best lastig, want als je “op zoek” gaat naar die angst, dan kom je die angst ook weer tegen. Ja, dat kan pijn doen. Je zult echt eerlijk tegen jezelf moeten zijn. Ga niet tegen vechten tegen de angst. Kijk en voel wat er aan de hand is en ga ermee aan de slag!
Doe je dit niet dan zal je altijd op dit moment bevriezen. Afremmen en stoppen. Niet voelen. Als je blijft geloven in de angst, dan geloof je niet in jezelf. Je voedt zo je ego. Dat bange ego dat liever geen verandering wil. Je ego wilt niet dat je groeit, nee dat is zo eng.  Het is het onbekende, het niet bekende onbekende.
Maar je hart klopte sneller bij de gedachte. En zo klopt je hart bij veel meer dingen sneller.
Je bent bezig met nieuwe dingen te ontdekken. Te groeien en te bloeien. En juist daarom begint je ego te schreeuwen en zich te verzetten! De angst vecht, raakt net die pijnlijke plek want dat doet zo’n pijn! De angst laat je geloven dat je het niet goed doet, dat mensen een oordeel over je zullen hebben. Angst houdt je klein!

Maar omdat je angst voelt, weet je ook dat je iets verlangt. Anders zou de angst niet gevoed worden, zou de angst zich niet aandienen op een dienblad.
Dus kijk naar de angst! Laat je niet overmeesteren, maar luister.
Angst houdt die deur dicht waarachter het verlangen ligt te wachten op jou. Luister naar je hart en ga dan kijken hoe jij die deur open kunt breken! Misschien heb jij nog geen idee waar de sleutel van het slot is, of zit de sleutel er al in en is het enige wat je hoeft te doen de klink omlaag te drukken? En als die deur eenmaal open is dan schijnt er zo’n mooi wit licht naar binnen. Het schijnt naar binnen, binnen in je ziel! En je zult groeien, je zult bloeien.
 
Kijk eens anders naar dingen. Probeer er eens van een afstand naar te kijken. Als jij op een hoge springplank staat dan lijkt de afstand naar het water heel groot. Sta je vanaf de zijkant te kijken, dan is de afstand meestal niet zo groot.
Het leven is te kort om in angst te leven. Om bang te zijn.
Ook al zijn er zorgen, het leven is er om plezier te hebben en vooral om liefdevol lief te hebben!